۸۱ قهرمانی شومی و ۱۷۸ قهرمانی فرراری در فرمول یک

سلام به همه دوستان عزیز

امروز میخوام در مورد فرمول یک و مسابقه دیروز در پیست هوکنهاین آلمان بنویسم . واقعا مسابقه جالب و جذابی بود.

دو روز پیش میشائیل تونست در دور تعیین خط ( کوالیفاین ) مقام اول رو در شروع مسابقه ( پل پزیشن ) بدست بیاورد و خوان پابلو مونتویا کلمبیایی و کیمی رایکونن فنلاندی نفرات دوم و سوم شدند . جالب این بود که در دور تعیین خط اکثر رانندگانی که بعد از میشائیل برای زمانگیری وارد پیست شدند در سکتر ( اینترمدیایت) اول زمان انا نسبت به میشائیل بهتر بود ولی به تدریج  زمان از دست داده و در خط پایان زمان بدتری نسبت به میشائیل بدست آوردند . و این می تواند ناشی از میزان سوخت ماشین ها در هنگام دور زمانگیری باشد که آنها احتمالا نسبت به میشائیل سوخت بیشتری داشتند ( دلیل این امر : اتومبیل ها بعد از دور تعیین خط دوم حق سوخت گیری مجدد را تا پیت استاپ اول ندارند و استراتژی نیم ها در هر مسابقه قبل از دور تعیین خط دوم تعیین می شود که این استراتژی میزان سوخت آنها را در ابتدای دور تعیین خط دوم تعیین می کند )

یا اینکه موتور های تیم فرراری در این پیست عملکرد بهتری داشتند و در مجموع قدرتمند تر از اتومبیل های تیم های دیگر هستند . چون این پیست پیستی سرعتی است . به طول 4572 متر و میزان دور هایی که باید توسط رانندگان پیموده شود 67 دور است.

برسیم به مسابقه :

در مسابقه دیروز تیم ها پس از خارج شدن از پیت و پیمودن یک دور پیست درگرید قرار گرفتند . سپس مکانیک ها مشغول به کار و چک کردن نهایی ماشین ها شدند و رانندگان مشغول مصاحبه قبل از مسابقه و گپ زدن شدند در این بین شخصیت ویژه ای به نام بوریس بکر تنیسور محبوب آلمانی نیز حضور داشت که با ادی جردن و میشتیین شوماخر به گپ زدن پرداخت . سپس بعد از حدود نیم ساعت مکانیک ها از پیست خارج شدند و رانندگان دور گرم کردن ( وارم آپ یا فرمیشن لپ ) را پیمودند و در گرید در جای خود قرار گرفتند . درست چند ثانیه قبل از استارت مسابقه به اعلام پانیس راننده تیم تویوتا  مسابقه متوقف شد و او مشکلی در ماشین خود داشت . سپس مکانیک ها وارد پیست شدند و ماشین تیم های مربوطه را مجددا چک کردند و پانیس که مشکلش حل نشد مجبور شد به منطقه پیت برود و از منطقه پیت استارت بگیرد و سایر رانندگان بعد از یک فرمیشن لپ دیگر دوباره در خط شروع قرار گرفتند .

• یانو ترولی دیروز صبح اعلام کرد که فصل آینده در تیم رنو نخواهد بود.

استارت مسابقه با روشن و خاموش شدن 5 چراغ قرمز زده شد و میشائیل شوماخر با استارت سریع رتبه اول خود را حفظ کرد و آلونسو با جاگذاشتن کولتارد و رایکونن به مقام دوم رسید و مونتویا که از رده دوم استارت گرفته بود خیلی کند عمل کرد و بعد از باریکلو راننده دوم تیم فرراری در رده 7 قرار گرفت . وبر استارت بی نظیری گرفت و از رده 11 به رده 6 رسید . در اولین کرنر مسابقه روبنز باریکلو که به پشت کولتارد رسیده بود اسپویلر جلوی اتومبیل خود را در اثر برخورد با چرخ عقب کولتارد از دست داد و مجبور شد یک پیت در دور دوم انجام دهد که پیت او 10.8 پانیه به طول انجامید و دماغه اتومبیل او عوض شد. و در رده اخر به پیست بازگشت.

میشائیل شوماخر پیوسته فاصله خود را با نفر دوم زیاد می کرد و رایکونن و آلونسو در حال رقابت بر سر نفر دومی بودند که رایکونن توانست آلونسو را جا گذاشته و به مقام دوم برسد .این اتفاق در دور دوم مسابقه افتاد .

سپس دومین سبقت مسابقه را مونتویا از وبر گرفت و به مقام ششم رسید . در دور نهم آلونسو و پیتسونیا اولین رانندگانی بودند که وارد پیت شدند و نوید یک مسابقه با سه پیت را دادند. و در دور دهم میشائیل دماغه سرخرنگ فرراری خود را وارد منطقه پیت کرد و بعد زا یک پیت طولانی به مدت 9.8 ثانیه از منطقه پیت خارج شد . در دور بعد رایکونن وارد ییت شد و یک پیت 8.9 ثانیه به بت رساند و با فاصله کمی پشت میشائیل از یت خارج شد و میشائیل باز هم جلوتر از رایکونن قرار گرفت.

در دور دوازدهم در حالی که کیمی رایکونن با حدود یک و نیم ثانیه اختلاف در پشت میشائیل در حال حرکت بود نا گهان اسپویلر عقب او به هوا پرتاب شد و او کنترل ماشین خود را از دست داد و با لاستیک های کنار پیست برخورد کرد و محور لاستیک های او نیز شکست و او که جدیترین رقیب میشائیل بود در همان ابتدا از مسابقه خارج شد و سپس فرمان اتومبیل را در اورد و با عصبانیت از اتومبیل خارج شد و فرمان را به داخل کاکپیت پرتاب کرد.

در دور 24 اتفاق جالبی افتاد ور در یکی از ویراژ ها ساتو و وبر ترولی را پشت سر گذاشتند و به جایگاه 6 و 7 دست یافتند . ترولی به جایگاه هشتم نزول کرد .

میشائیل دومین پیت خود را در  دور 28 انجام داد و همزمان با او آلونسو هم وارد پیت شد و میشائیل توانست با یک پیت 7.7 ثانیه از منطقه پیت و جلوتر از آلونسو خارج شود.

 در دور 47 نیز میشائیل با دیگر وارد پیت شد و با یک پیت 9.2 بعد از باتن دوپیتی به پیست بازگشت اما چون باتن در پیت دوم فقط برای 19 دور سوخت زده بود بنابر این باید در 13 تا 16 دور مانده به پایان پیت انجام میداد و این قهرمانی میشائیل را تضمین می کرد.

بعد از پیت باتن وی پشت سر آلونسو از پیت بیرون آمد اما بعد از چند دور توانست در یک هرپین از آلونسو سبقت گیرد و به جایگاه دوم برسد. و بعد از پیت سوم خود در کلاه خود دچار اشکال شده بود و لبه آفتاب گردان کلاه وی ممکن بود از جا در بیاید به همین علت گاهی دست چپ خود را بر روی کلا خود می گذاشت تا از این اتفاق جلوگیری کند.

روبنز باریکلو هم که به در تلاش برای رسیدن به امتیاز بود به رده نهم رسیده بود . در پایان 56 دور میشائیل توانست به مقام اول برسد و باتن و آلونسو دوم و سوم شدند و کولتارد در جایگاه چهرم ایستاد.

روبنز باریکلو هم که نهم شده بود به علت پنچر شدن لاستیک چپ عقب اتومبیل خود در دور آخر در کنار دیواره پیت متوقف شد و در رده دوازدهم به کار خود پایان داد.

جالب آنکه ماسا و پانیس یک بار و پانتانو سه بار و بومگارتنر 4 بار توسط میشائیل ریلپ شدند.

در پایان میشائیل جایزه خودر ار دریافت کرد و با هم سرود زیبای ملی ایتالیا در هوکنهاین المان طنین انداز شد . و به ما حالی داد.

در کل مسابقه جذابی بود چون سبقت زیاد داشت و میشائیل عزیز هم قهرمان شد و باز هم آقای روس براون مدیر فنی فررای مثل همیشه عملکرد خوب و علی داشت.و پیت ها را به موقع و فوق العاده تنظیم کرد. دست همشون درد نکنه . همینطور از شما هم ممنونم که این مطالب من رو خوندید . قهرمانی میشائیل و فرراری رو به همه طرفدارانشون( از جمله خودم) و سعید عزیز تبریک میگم .

اگر سوالی داشتید در بخش نظرات مطرح کنید و جوابش را در بخش نظرات دریافت کنید . نظر دادن هم یادتون نره

یادی از گذشتگان آتسوری (1)

لازمه پیش از هر چیز از سعید دوست عزیزم و نویسنده وبلاگ بوتلند تشکر کنم که کد های مربوط به منوی سمت راست رو در اختیار من قرار داد.

این مطلب جدیدی است که من سعی میکنم در صورت استقبال و علاقه شما هر هفته یک قسمت از آن را با این نام بنویسم و آن آشنایی با ستارگان قدیمی تیم ملی ایتالیا است . از هفته های بعد از بازیکنان مورد نظر شما هم خواهم نوشت. فقط کافیه که بیایید و در قسمت نظرات نام بازیکن مورد نظر خود را بنویسید . حتی الامکان از بازیکنان دهه 90 به قبل بازیکن مورد نظر خود را انتخاب کنید . چون این بخش یادی از گذشتگان آتسوری است که اکنون نام آنها چندان بر زبان نیست.

 

آشنایی با جوزپه مئاتسا (Giuseppe meazza ) افسانه شهر میلان و اسطوره آتسوری (Azzuri)

مطالب در مورد او زیاد است که من به خاطر هواداران بعضی از تیم ها فقط قسمتی ار آن را نقل می کنم تا آنها ناراحت نشوند .

پس بخوانید و لذت ببرید :

جوزپه پپینو مئاتسا یکی از بهترین بازیکنان جاودانی ایتالیا در 23 آگوست 1910 در شهر میلان متولد شد. او بازی خود را از زمین های گوچک در حومه شهر لومبارد شروع کرد .

مئاتسا در تیم ملی :

او با لباس لاجوردی تیم ملی  33 گل در 53 بازی به ثمر رسانید . او تا 30 سال یعنی تا سال 1970 بهترین گلزن ایتالیا باقی ماند .و همینک نیز گلزن دوم ایتالیا بعد از ریوا و فقط با دو گل اختلاف محسوب می شود .

او در 9 فوریه 1930 و در 19 سالگی به عضویت تیم ملی در آمد و در همان روز در استادیم Nazional del P.N.F در رم تیم ایتالیا در یک بازی دوستانه با نتیجه 4 بر 2 تیم سوئیس را در هم کوبید و مئاتسا در دقایق 37 و 39 دو گل از چهار گل ایتالیا را به ثمر رسانید.

او اولین تورنومنت خود را با ایتالیا در کوپا اینترناتسیوناله که بین تیم های اروپای مرکزی برگذار می شد تجربه کرد و به مقام قهرمانی رسید و این پیش در آمدی بود بر قهرمانی ایتالیا در جام جهانی 1934 در وطن .در جام 34 او 5 بازی انجام داد و 2 گل به ثمر رسانید .

در سال 1935 او باردیگر با ایتالیا کوپا اینترناتسیوناله را فتح کرد  و جز نه بازیکنی قرار گرفت که در دو بار این جام را فتح کردند.

در سال 1938 او به عنوان کاپیتان ایتالیا  در جام جهانی شرکت کرد و در 4 بازی 1 گل به ثمر رساند

او در تیم ملی در بازی ایتالیا و انگلستان که به پیروزی 3-0 ایتالیا انجامید و همچنین در بازی 14 نوامبر 1934 که به پیروزی 3-2 انجامید ، دو گل برای ایتالیا به ثمر رسانید .

همچنین او در بازی 11 می 1935 در برابر تیم قدرتمند مجارستان در بوداپست هت تریک ( تریپلتا ) کرد . او آخیرن بازی خود را برای تیم ملی در 20 جولای 1939 و در حالی که 9 سال از عضویتش درتیم ملی میگذشت انجام داد و در این بازی ایتالیا در 3-2 تیم فلاند را شکست داد.

جوزپه در عرصه باشگاهی :

او در سال 1927 و در سن 17 سالگی به عضویت اینتر در آمد و در اولین بازی خود در اینتر و در کوپا ولتا ، دو گل برابر دومینانته به ثمر رسانید . بازی او زیبا و هوشمندانه و درست بود و او به طور ویژه بازی خود را از نیمه زمین و با توپ شروع می کرد و دریبل می زد و حرکات فریبکارانه انجام می داد تا مدافعان را سر در گم کند و خود را به محوطه جریمه رسانده و پس از دریبل در وازبان توپ را وارد دروازه کند.

وی در مجموع 13 فصل پیاپی برای اینتر بازی کرد ( از 1927-28 تا 1938-39 ) در این مدت او در 344 بازی 241 گل برای اینتر به ثمر رسانید . او دوبار سری آ ( 1929-30 و 1937-38 ) و یک بار کوپا ایتالیا 0 1938-39 ) رو تصاحب کرد .

او سه بار درفصول 1929-30 و 1935-36 و 1937-38 آقای گل سری آ شد .  ور در فصول 1931-32 و 1930-31 به مقام دوم گلزنان رسید

او اولین هت تریک خود را در اکتبر 1928 در برد 5-1 اینتر مقابل برشا انجام داد . و سپس در دو بازی در طول یک فصل 5 گل به ثمر رسانید . در 6 ژانویه 1929 در برد 9-0 اینتر در مقابل پیستوزه و در 17 مارچ 1929 درز برد 9-0 اینتر درمقابل ورونا ، در هر کدام از بازی ها 5 گل به ثمر رسانید و در برد 10-2 اینتر مقابل ونتسیا در 12 می 1929 در یک بازی 6 گل به ثمر رسانید و رکوردی را به ثبت رسانید که هنوز نیز پا برجاست.

او در فصل 1939-1940 به دلیل اسیب دیدگی بازی نکرد و در فصل بعد به میادین بازگشت ولی سرعت و مانور گذشته را نداشت . و دو فصل دیگر نیز در اینتر ماند.

او در دوفصل 1940-41 و 1941 –42 برای میلا بازی کرد ودر 37 بازی 9 گل به ثمر رسانید.

در فصل 1942-43 به یووه رفت و در 27 بازی ، 10 گل زد
سپس وی به وارزه رفت و در مدت جنگ جهانی دوم در بازیهای غیر رسمی در 14 بازی . 7 گل به ثمر رسانید .

بعد از جنگ و در سال 1945-1946 او راهی آتالانتا برگامو شد و کارنامه او 14 بازی و 2 گل به ثبت رسید.

سپس او دوباره به اینتر بازگشت و در شرایطی واقعا بد برای اینتر به کمک این تیم شتافت . و به عنوان مربی – بازیکن مشغول به کار شد .  و در 17 بازی 2گل نیز به ثمر رسانید . و رکورد خود را به 361 بازی و 243 گل رسانید. سپس آخرین بازی خود را برای اینتر و در رده باشگاهی در 29 جون 1947 در سنسیرو مقابل بولونیا انجام دارد و از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

جوزپه  بعد از  خداحافظی :

جوزپه در 14 فوریه 1952 به مربیگری ایتالیا برگزیده شد و تا 17 مارچ 1953 در این سمت باقی ماند ولی کارنامه جالبی نداشت . او در 8 بازی ، 2 برد ، 4 باخت و 2 مساوی کسب کرد.

جوزپه مئاتسا در سال 1979 و در سن 68 سالگی چهره در نقاب خاک کشید . و در 23 آگوست 1979 و در روز 69 سال تولدش شورای شهر میلان ورزشگاه سنسیرو را به جوزپه مئاتسا تغییر نام داد. روحش شاد.

خلاصه زندگی ورزشی مئاتسا :                                                                    

نام : جوزپه پپینو مئاتسا

لقب : il balilla

تارخ تولد : 23 آگوست 1910

محل تولد : میلان . ایتالیا

پست : هافبک

مرگ : 1979

عملکرد در تیم ملی :

بازی : 53     گل : 33     کاپتانی : 17 بازی

افتخارات : دوبار قهرمان جام جهانی در سالهای 1934 – 1938 و دو کوپا اینترناتسیوناله در سالهای 30 و 35

رکورد ها :

• اولین بازیکن برنده دو جام جهانی پی در پی
• اولین بازیکن برنده جام جهانی در خارج از ایتالیا
• اولین برنده اروپایی دو جام جهانی پی در پی.

مربی گری : 8 بازی – 2 برد – 4باخت – 2 مساوی

در سری آ :

باشگاهها : اینتر و میلان و یووه و آتالانتا و وارزه

فصل حضور : 17 فصل ( اینتر 13 – میلان 2 - یووه 1-  آتالانتا 1 )

 بازی ها : 439 بازی ( اینتر 243 – میلان 37 – یووه 27 – آتالانتا 2 )

گل ها : 264 گل ( اینتر 243 – میلان 9 – یووه 10 – آتالانتا 2 )

افتخارات : 

•  2 بار قهرمان سری آ
• 2 بار آقای گل سری آ
• 2 بار نفر دوم گلزنان سری آ
• ا بار کوپا ایتالیا

رکورد : 6 گل در یک بازی در 12 می 1929 در برد 10-2 اینتر مقابل ونتسیا

لطفا نظرات خودتون رو برای من بنویسید.